ಮುಂದುವರಿದ ಭಾಗ:
ಮಕ್ಕಳು ವಿದೇಶಕ್ಕೆ ಹೋದಾಗ ಇಲ್ಲಿ ಹೆತ್ತವರನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಯಾರನ್ನಾದರೂ ನೇಮಿಸಬೇಕು ಅಥವಾ ಯಾವುದಾದರೂ ವೃದ್ದಾಶ್ರಮಕ್ಕೆ ಬಿಡಬೇಕು. ಆ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳು ವಿದೇಶಲದಲ್ಲಿದ್ದು, ಹೇರಳವಾದ ಸಂಬಳ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಶ್ರೀಮಂತ ಜೀವನ ನಡೆಸುತ್ತಿದರೆ ಸ್ವದೇಶದಲ್ಲಿರುವ ಹೆತ್ತವರು ಅವರಿಗೆ ಜನ್ಮ ನೀಡಿದ್ದೇ ತಪ್ಪಾಯಿತೆ? ಎಂದುಕೊಂಡು ವೃದ್ದಾಶ್ರಮದಲ್ಲಿ ಸ್ವತಂತ್ರವಿಲ್ಲದೆ ಅವರು ಹಾಕಿದ್ದನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತಾ ಎಂದಿಗೆ ಈ ಹಾಳಾದ ಜೀವ ಹೋಗುವುದೋ ಎಂದು ತಮ್ಮ ಬಾಳನ್ನು ತಾವೇ ಶಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ದಿನಗಳನ್ನು ಕಳೆಯುವ ಪ್ರಸಂಗ ಬರುತ್ತದೆ. ಆಗ ಸಂಬಂಧ ಎಂಬುವುದು ಮಾತ್ರ ಉಳಿದಿರುತ್ತದೆ.
ಆದರೆ ಪ್ರೀತಿ ಅಭಿಮಾನದ ಭಾವನೆ ಹೊರಟುಹೋಗಿರುತ್ತದೆ. ಹಣ ಸಂಪಾದಿಸಬಹುದು ಆದರೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಹಣದಿಂದ ಕೊಂಡುಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಸ್ವಂತ ಮಕ್ಕಳಿದ್ದು, ಕಡೇಗಾಲದಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳದೆ ಅನಾಥರಾಗಿ ಆ ಹಿರಿಯ ಜೀವಗಳು ಅನುಭವಿಸುವ ನೋವು ಸಂಕಟದಿಂದ ಅವರುಗಳ ಕಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ನೀರಿನ ಬದಲು ರಕ್ತ ಬರುವಂತಾಗುತ್ತದೆ. ಬದುಕಿದ್ದಾಗ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿರದೆ ಕೆಲವು ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಹೆತ್ತವರು ಸತ್ತರೂ ಅಂತಿಮ ದರ್ಶನಕ್ಕೆ ಬರಲು ಆಗುವುದಿಲ್ಲ.
ಹೆತ್ತವರ ಇಚ್ಛೆಗೆ ವಿರುದ್ದವಾಗಿ ವಿವಾಹಮಾಡಿಕೊಂಡು ಸುಖವಾಗಿ ಜೀವನ ನಡೆಸುತ್ತಾ ಇದ್ದರೆ ಹೆತ್ತವರಿಗೆ ಮಕ್ಕಳ ಯೋಚನೆ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಮನೆ ಬಿಟ್ಟು ಹೋದನಲ್ಲಾ ಎಂಬ ಕೊರಗು ಬಿಟ್ಟರೆ ಬೇರೆ ವಿಧವಾದ ಯೋಚನೆ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಹೇಳಿದ ಮಾತು ಕೇಳಲಿಲ್ಲ ಸುಖವಾಗಿರಲಿ ಎಂದು ಹಾರೈಸಬಹುದು. ಆದರೂ ತಮ್ಮಿಂದ ದೂರ ಹೋದರಲ್ಲಾ ಎಂಬ ಕೊರಗು ಇದ್ದರೂ ನಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲವೇ ಎಂಬ ಪ್ರೀತಿ ಭಾವನೆ ಕಡಿಮೆಯಾಗದಿರಬಹುದು. ಆದರೆ ಕೆಲವು ಅಪರೂಪದ ಘಟನೆಗಳಲ್ಲಿ ಹೆತ್ತವರು ಶ್ರೀಮಂತರಾಗಿ ಹಠದ ಸ್ವಭಾವ ಇದ್ದವರು ಹೇಳಿದ ಮಾತನ್ನು ಕೇಳದವರು ಮಕ್ಕಳೇ ಅಲ್ಲ ಎಂದು ತಂದೆಯಾದವನು ಕಠಿಣ ನಿರ್ಧಾರ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಆದರೆ ತಾಯಿಯ ಹೃದಯ ಮಾತ್ರ ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳು ಎಂದು ಹಂಬಲಿಸುತ್ತದೆ.
ದಿನ ಕ್ರಮೇಣ ಗಂಡನನ್ನು ಒಪ್ಪಿಸಿ ಮನೆಗೆ ಕರೆತರಬಹುದು. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಕಠಿಣ ನಿರ್ಧಾರ ಬದಲಿಸದೇ ಇದ್ದು, ಆ ಮಕ್ಕಳು ಆಸ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಭಾಗ ಕೇಳಿದಾಗ ಕೋಪದಿಂದ ಕೊಡದೇ ಇದ್ದಲ್ಲಿ ನ್ಯಾಯಾಲಯದ ಮುಖಾಂತರ ಭಾಗ ಪಡೆಯಲು ಯತ್ನಿಸಬಹುದು. ಹೆತ್ತವರು ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ಓದಿಸಿ ಕೈಗೆ ಬಂದ ಮಗ ಯಾರನ್ನೋ ಪ್ರೀತಿಸಿ ಮದುವೆಯಾಗಿ ಹೆತ್ತವರನ್ನು ಕಡೆಗಣಿಸಿದರೆ ಕಡೇಗಾಲದಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲದೆ ಕಷ್ಟ ಅನುಭವಿಸಬಹುದು.
ಮುಂದುವರಿಯುವುದು……..
