ಶ್ರೀಧರರು ಶ್ರೀ ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯ ಏರಂಡೆಸ್ವಾಮಿ, ಪುಣೆಯವರಿಗೆ ಸಂಸ್ಕೃತದಲ್ಲಿ ಬರೆದ ಪತ್ರ

ಶ್ರೀ ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯ ಏರಂಡೆಸ್ವಾಮಿ, ಪುಣೆಯವರಿಗೆ ಸಂಸ್ಕೃತದಲ್ಲಿ ಬರೆದ ಪತ್ರ
— ‘ಶ್ರೀಧರ ಪತ್ರಸಂದೇಶ’ – ಪ್ರಭಾ ಮತ್ತು ವೆಂಕಟರಮಣ ಭಟ್ಟ, ಪುಣೆ

||ಓಂ||
|ಶಂ ತನೋತು ಪ್ರಭುರೀಷಃ|
ಚಿ. ದಿಗಂಬರಾಯ ಮಮಾಶಿಷಃ ವಿಲಸಂತು ತರಾಮ್|
ವತ್ಸ! ತ್ವದೀಯಂ ಪತ್ರಂ ಅದ್ಯೈವಾಗತಂ ಹಸ್ತಪ್ರಾಪ್ತಂಚ, ಅವಗತಂ ಕಿಲ ತವ ನಿವೇದನಮ್| ಚಿರಂ ತ್ವದೀಯಂ ಕುಶಲಂ ಜಿಜ್ಞಾಸುರಹಮದ್ಯ ಸಮಾಹಿತೋಸ್ಮಿ| ಏತಸ್ಮಾತ್ ಪ್ರಾಕ್ ಪ್ರೇಷಿತಂ ಪತ್ರಂ ನ ಲಬ್ಧ್ಯಂ ಕಿಲ| ಪತ್ರಾಗಮನಾತ್ ಪೂರ್ವಮೇವ ಮಮಸ್ಥಲಾಂತರಂ ಜಾತಮಿತಿ ಮನ್ಯೇ| ಬೋಭೂಯ ಮಾನಯಾದಿದೃಕ್ಷಯಾ ಅತೀವಾಸ್ವಸ್ಥಚಿತ್ತಸ್ತ್ವಮಸೀತಿ ತವ ಪತ್ರೇಣ ನಿವೇದಿತಮ್| ಶುಶ್ರೂಷತೇ ಪುನರೇಕವಾರಂ ಮಮೋಪದೇಶಮಿತಿ ತವ ಪತ್ರೇಣ ಸ್ಫುಟೀಕೃತಮ್| ಮಾತುರೋ ಭವ| ಕಾಲೇನ ಸರ್ವ ಭವಿಷ್ಯತಿ| ನ ಪ್ರಾಕೃತ್ ಜನೇನ ಸಮಸ್ತ್ವಮ್ ಕಥಮೀದೃಷ ಆತುರೋ ಭವಸಿ|
ಶ್ರೀಬದರೀ ನಿವಾಸಾತ್ ಪ್ರೇಷಿತಸ್ಯ ಪತ್ರಸ್ಯ ನೋತ್ರಮ್ ಲಬ್ಧಮ್| ತವ ನಿವಾಸ ಶಂಕಯಾ ನೈತಾವತ್ ಪತ್ರಂ ಪ್ರೇಷಿತಮ್| ನ ತ್ವಂ ಮಂದಭಾಕ್ ನೋ ಪೇಕ್ಷಾ ಜಾತಾ| ಕಿಂ ಕರವಾಣಿತಿ ಮಾಸ್ತು ತವ ಚಿಂತಾ| ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಭಗವಾನೇವ ತವ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಕೋಸ್ತಿ| ಮಮ ಕೃಪಾಛತ್ರಂ ಸದೈವ ಖಲು ರಾಜತೇ| ಸೂರ್ಯಪ್ರಕಾಶವತ್ ಸರ್ವಂ ಭೂತೇಷು ಸಮೋಹಮ್| ಸಾಧುಸೇವಿ ಭವಾನ್ ಮುಮುಕ್ಷುಃ ವಿದ್ಯಾಲಂಕೃತಶ್ಚ ಭಾಗ್ಯವಾನೇವ| ನೈತಸ್ಮಿನ್ವಿಷಯೇ ಸಂದೇಹೋಸ್ತಿ|

ಪೃಥ್ವೀ ತಸ್ಯ ಪ್ರಭಾವದ್ವಹತಿ ಜಗದಿದಂ ಯೌವನೇ ಯೋ ಹಿ ಶಾಂತಃ|
ಪೂರ್ವೇವಯಸಿ ಯಃ ಶಾಂತಃ ಸ ಶಾಂತ ಇತಿ ಕಥ್ಯತೇ|
ಧಾತುಷು ಕ್ಷೀಣಮಾಣೇಶು ಶಮಃ ಕಸ್ಯ ನ ಜಾಯತೇ|
ಭಾಗ್ಯವಂತೋ ನ ಸಜ್ಜನ್ತೇ ವಿಷಯೇಚು ಕದಾಚನ|

ಕಾರಣಾಭಾವೇ ಕಾರ್ಯಭಾವಃ| ವಿನಾಪರಾಧಂ ಕ್ಷಮಾಪಿ ನೈವ|

ಯಸ್ತು ಸರ್ವಾಣಿ ಭೂತಾನಿ ಆತ್ಮನ್ಯೇವಾನುಪಶ್ಯತಿ|
ಸರ್ವಭೂತೇಷು ಚಾತ್ಮಾನಂ ತತೋ ನ ವಿಜುಗುಪ್ಸತೇ||

ಯಾಸ್ಮಿನ್ಸರ್ವಾಣಿ ಭೂತಾನಿ ಆತ್ಮೈವಾಭೂದ್ಧಿಜಾನತಃ|
ತತ್ರ ಕೋ ಮೋಹಃ ಕಃ ಶೋಕ ಏಕತ್ವಮನುಪಶ್ಯತಿ||

ಆತ್ಮಾ ಖಲು ನ ಗಂತಾ ನಾಗಂತಾ| ಆಕಾಶವತ್ ಸರ್ವಗತಶ್ಚ ನಿತ್ಯಃ|
ಏಕ ಏವ ಹಿ ಭೂತಾತ್ಮಾ ಭೂತೇ ಭೂತೇ ವ್ಯವಸ್ಥಿತಃ| ನ ತು ತದ್ವಿತೀಯಸ್ತಿ|
ಆತ್ಮರೂಪೇಣ ಸದೈವ ಖಲು ಮಮ ದರ್ಶನಂ ವಿದ್ಯತೇ| ವಿಯೋಗಾಭಾವೇ ಸಂಯೋಗ ಕಥಮೀಹಸೇ? ಅನ್ನಮಯಾದನ್ನಮಯಂ ನಾವಯೋಃ ಶರೀರೇ ಭೇದೋಸ್ತಿ| ಅಥವಾ
ಚೈತನ್ಯಮೇವ ಚೈತನ್ಯಾತ್| ದೃಷ್ಟ್ಯಾನಯಾಪಿ ನಾವಯೋರನ್ನರಂ ಖಲುಃ|
ಭೇದಭ್ರಾಂತಿರ್ನಿವಾರಣೀಯಾ| ಅಜ್ಞಾನಮೇವಾಸ್ಯ ಹಿ ಮೂಲಕಾರಣಮ್|
ಜ್ಞಾನೇನ ತು ತದಜ್ಞಾನಂ ಯೇಷಾ ನಾಶಿತಮಾತ್ಮನಃ|
ತೇಷಾಮಾದಿತ್ಯವಜ್ಜ್ಞಾನಂ ಪ್ರಕಾಶಯಿತಿ ತತ್ಪರಮ್||
ಜ್ಞಾತೇ ತತ್ವೇ ಕಃ ಸಂಸಾರಃ ಸತ್ಯಮಾತ್ಮಾ ಬ್ರಹ್ಮೈವ, ಬ್ರಹ್ಮೈತ್ವಾತ್ಮಾತ್ರ ನ ವಿಚಿಕಿತ್ಸ್ಯಮ್| (ನೃ. ಉ. ತಾ.)
ಯತ್ಪರಬ್ರಹ್ಮ ಸರ್ವಾತ್ಮಾ ವಿಶ್ವಸ್ಯಾಯತನಂ ಮಹತ್|
ಸೂಕ್ಷ್ಮಾತ್ಸೂಕ್ಷ್ಮತರಂ ನಿತ್ಯಂ ತತ್ತ್ವಮೇವ ತ್ವಮೇವ ತತ್| (ಕೈವಲ್ಯೋಪನಿಷದ್)

ನಿತ್ಯೋಪಲಬ್ಧೇ ಚಿದಾತ್ಮನಿ ಸ್ವಾಜ್ಞಾನಂ ಕಥಂಸ್ಯಾತ್ ತಸ್ಮಾನ್ಮುಮುಕ್ಷುಭಿರ್ನೈವಮತಿ ಜೀವೇಶವಾದಯೋಃ ಕಾರ್ಯಾ| ಕಿನ್ತು ಬ್ರಹ್ಮತತ್ತ್ವಮ್ ನಿಶ್ಯಲೇನ ವಿಚಾರ್ಯತಾಮ್| ಅಹಂ ಬ್ರಹ್ಮೇತಿ ನಿಯತಂ ಮೋಕ್ಷ ಹೇತುರ್ಮಹಾತ್ಮನಾಮ್| (ವರಾಹ ಉ.)
ಯದಹರೇವ ವಿರಜೇತ್ತದಹರೇವ ಪ್ರವೃಜೇತ್| ಕದಾಚಿದಾತ್ಮಾ ನ ಮೃತೋ ನ ಜಾಯತೇ ನ ಕ್ಷೀಯತೇ ನಾಪಿ ವಿವರ್ಧತೇ ನವಃ| ನಿರಸ್ತಂ ಸರ್ವಾತಿಶಯಃ ಸುಖಾತ್ಮಕಃ ಸ್ವಯಂಪ್ರಭಃ ಸರ್ವಗತೋಯಮದ್ವಯಃ (ರಾಮಗೀತಾ)

ಅವ್ಯಕ್ತೋಯಮಚಿಂತ್ಯೋಯ ಮವಿಕಾರ್ಯೋಯಮುಚ್ಯತೇ|
ತಸ್ಮಾದೇವಂ ವಿದಿತ್ವೈನಂ ನಾನುಶೋಚಿತುಮರ್ಹಸಿ||
ಬ್ರಹ್ಮಭೂತ ಪ್ರಸನ್ನಾತ್ಮಾ ನ ಶೋಚತಿ ನ ಕಾಂಕ್ಷತಿ|
ಯಸ್ತ್ವಾತ್ಮರತಿರೇವಸ್ಯಾತ್ ಆತ್ಮತೃಪ್ತಶ್ಚ ಮಾನವಃ|
ಆತ್ಮನ್ಯೇವ ಚ ಸಂತುಷ್ಟಸ್ತಸ್ಯ ಕಾರ್ಯ ನ ವಿದ್ಯತೇ||
ನೈವ ತಸ್ಯ ಕೃತೇನಾರ್ಥೋ ನಾಕೃತೇನೇಹ ಕಶ್ಚನ|
ನ ಚಾಸ್ಯ ಸರ್ವಭೂತೇಷು ಕಶ್ಚಿದರ್ಥವ್ಯಪಾಶ್ರಯಃ||
ಕಾಮಕ್ರೋಧವಿಯುಕ್ತಾನಾಂ ಯತೀನಾಂ ಯತಚೇತಸಾಮ್|
ಅಭಿತೋ ಬ್ರಹ್ಮನಿರ್ವಾಣಂ ವರ್ತತೇ ವಿದಿತಾತ್ಮನಾಮ್||
ಯೇ ಹಿ ಸಂಸ್ಪರ್ಶಜಾ ಭೋಗಾ ದುಃಖಯೋನಯ ಏವ ತೇ|
ಆದ್ಯಂತವಂತ ಕೌಂತೇಯ ನ ತೇಷು ರಮತೇ ಬುಧಃ||
ಶಕ್ನೋತಿಹೈವ ಯ ಸೋಢುಂ ಪ್ರಾಕ್ಶರೀರವಿಮೋಕ್ಷಣಾತ್|
ಕಮಕ್ರೋಧೋದ್ಭವಂ ವೇಗಂ ಸ ಯುಕ್ತಃ ಸ ಸುಖೀ ನರಃ||
ಶ್ರದ್ಧಾವಾನ್-ಲ್ಲಭತೇ ಜ್ಞಾನಂ ತತ್ಪರಃ ಸಂಯತೇನ್ದ್ರಿಯಃ|
ಜ್ಞಾನಂ ಲಬ್ಧ್ವಾ ಪರಾಂ ಶಾಂತಿಮಚಿರೇಣಾಧಿಗಚ್ಛತಿ||
ಅಜ್ಞಶ್ಚಾಶ್ರದ್ಧಧಾನಶ್ಚ ಸಂಶಯಾತ್ಮಾ ವಿನಶ್ಯತಿ|
ನಾಯಂ ಲೋಕೋಸ್ತಿ ನ ಪರೋ ನ ಸುಖಂ ಸಂಶಯಾತ್ಮನಃ|| (ಭ. ಗೀತಾ)

ಅಸ್ಥಿಚರ್ಮಸ್ನಾಯುಮಜ್ಜಾಮಾಂಸಶುಕ್ರಶೋಣಿತಶ್ಲೇಷ್ಮಾಕ್ಷ್ರುದೂಷಿತೇ ವಿಣ್ಮೂತ್ರವಾತಪಿತ್ತಕಫಸಂಘಾತೇ ದುರ್ಗಂಧೇ ನಿಃಸ್ಸಾರೇಸ್ಮಿನ್ಶರೀರೇ ಸ್ತ್ರೀಪುರುಷಬುದ್ಧ್ಯಾ ಕಾಮಭೋಗಾಸಕ್ತಿಃ ಖಲು ಹಾಸ್ಯಾಸ್ಪದೈವ| ಸರ್ವ ಭ್ರಾಮಕಂ ಕ್ಷಾಯಿಷ್ಣು ಚ ಪಶ್ಯತತ್ಸವನ ಕಸ್ಮಿನ್ನಾಪೇ ಜಾತು ಬುಭುಕ್ಷಾಸ್ಯಾತ್|

ಪ್ರವೃತ್ತಿಕ್ಷಣಂ ಕರ್ಮಜ್ಞಾನಂ ನಿವೃತ್ತಿಲಕ್ಷಣಮ್|
ತಸ್ಮಾಜ್ಜ್ಞಾನಂ ಪುರಸ್ಕೃತ್ವ ಪ್ರವಜಂತೇ ವಿವೇಕಿನಃ||
ಆತ್ಮಾನಮಾತ್ಮನಃ ಸಾಕ್ಷಾದ್ ಬ್ರಹ್ಮಬುಧ್ವಾ ಸುನಿಶ್ಚಲಮ್|
ದೇಹಜಾತ್ಯಾದಿ ಸಂಬಂಧಾನ್ವರ್ಣಾಶ್ರಮಸಮನ್ವಿತಾನ್||
ವೇದಶಾಸ್ತ್ರಪುರಾಣಾನಿ ಪದಪಾಂಸುಮಿವ ತ್ಯಜೇತ್|
ಜ್ಞಾನವಿಜ್ಞಾನತೃಪ್ತಾತ್ಮಾ ಕೂಟಸ್ಥೋ ವಿಜಿತೇಂದ್ರಿಯಃ|
ಯುಕ್ತ ಇತ್ಯುಚ್ಯತೇ ಯೋಗಿ ಸಮಲೋಷ್ಟಾಶ್ಮಕಾಂಚನಃ||
ವಿಜ್ಞೇಯೋಕ್ಷರತನ್ಮಾತ್ರಂ ಜೀವಿತಂಚಾಪಿ ಚಂಚಲಮ್|
ವಿಹಾಯ ಶಾಸ್ತ್ರಜಾಲೀನಿ ಯತ್ಸತ್ಯಂ ತದುಪಾಸ್ಯತಾಮ್||
ಗ್ರಂಥಮಭ್ಯಸ್ಯ ಮೇಧಾವೀಂ ಜ್ಞಾನವಿಜ್ಞಾನತತ್ಪರಃ|
ಪಲಾಲಮಿವ ಧಾನ್ಯಾರ್ಥೀ ತ್ಯಜೇದಗ್ರಂಥಮಶೇಷತಃ||

ಜ್ಞಾನೋದಯಾದೂರ್ಧ್ವ ಭವತು ಶಾಸ್ತ್ರರಕ್ಷಣಮಿತ್ಯುಕ್ತಂ ಕಿಲ ನಾರದಸೂತ್ರೇ| ಭವತು ಶಾಸ್ತ್ರಾಧ್ಯಯನಮಧ್ಯಾಪನಂ ಚ| ವಿದ್ಯಾ ವಿನೋದಾಯ, ವಿದ್ಯಾನಂದಾಯ, ಮುಮುಕ್ಷೂಣಾಂ ಪ್ರಬೋಧನಾಯಚ|
‘ಸಂಶಯಃ ಪರಿಹರ್ತವ್ಯಃ ಕಲ್ಪಿತೋ ಯದಿ-ಕೇನಚಿತ್|
ಉಪದೇಶಾದಯಮ್ ವಾದೋ ಜ್ಞಾತೇ ದ್ವೈತಂ ನ ವಿದ್ಯತೇ||’
ಮುಖ್ಯಾಸ್ತ್ವಾತ್ಮಪ್ರತೀತಿಃ ಭೋಜನಸಮಯೇ ವ್ಯಂಜನಾದಿವತ್ ಶಾಸ್ತ್ರಸ್ಯೋಪಯೋಗಿತಾಃ|
‘ಉತ್ತಮಾ ತತ್ವಚಿಂತಾ ಚ ಮಧ್ಯಮಾ ಧ್ಯಾನಧಾರಣಾ|
ಅಧಮಾ ಶಾಸ್ತ್ರಚಿಂತಾ ಚ ತೀರ್ಥಯಾತ್ರಾಧಮಾಧಮಾ|
ಪ್ರಮಾಣಸಂಭಾವನಾ, ಪ್ರಮೇಯಾಸಂಭಾವನಾ, ಶಾಸ್ತ್ರಶ್ವವಣಮನನದ್ವಾರಾ (ವೇದಾಂತಶಾಸ್ತ್ರಶ್ವವಣಮನನದ್ವಾರಾ) ನಶ್ಯತಿ| ಶಾಸ್ತ್ರೈರನ್ಯೈರ್ಬುದ್ಧಿಸೌಕ್ಷ್ಮ್ಯಮ್, ಬಹುಶ್ರುತತಾ, ವಿಸ್ತೃತಪರ್ಯಾಲೋಚನೇನ ಸಾಧಕಬಾಧಕ ಪ್ರಮಾಣೈಸಹಾಪೋಹೇನ ಚ ಸಿದ್ಧಾಂತಮತಸ್ಥಾಪನಾಯ ಭವತ್ಯನುಕೂಲತಾ|
೧. ಮುಖ್ಯಂತು ಅಹಂ ಬ್ರಹ್ಮವೃತ್ಯೈಕಗಮ್ಯಂ ತುರೀಯಂ ಸುಷುಪ್ತಿ ನಿರಸ್ತಾತಿಶೂನ್ಯಾತ್ಮಕತ್ವಾತ್ ‘ತದೇಕೋವಾಶಿಷ್ಠಃ ಶಿವಃ ಕೇವಲೋಹಮ್’ ಇತಿ ಮನನೇನ,
ನಷ್ಟೇಪೂರ್ವೇ ವಿಕಲ್ಪೇತು ಯಾವದನ್ಯಸ್ಯ ನೋದಯ|
ನಿರ್ವಿಕಲ್ಪಕ ಚೈತನ್ಯಂ ತಾವತ್ ಸ್ಪಷ್ಟಮ್ ವಿಭಾಸತೇ||
‘ನಿದ್ರಾದೌ ಜಾಗರಸ್ಯಾಂತೇ ಯೋ ಭಾವ ಉಪಜಾಯತೇ|
ತಂ ಭಾವಂ ಭಾವಯನ್ನಿತ್ಯಖಂಡಾನಂದಮಶ್ನುತೇ||’
೨. ‘
ಸಮಾಧಿಮಥ ಕರ್ಮಾಣಿ ಮಾ ಕರೋತು ಕರೋತು ವಾ|
ಹೃದಯೇ ನಾತ್ತಸಂದೇಹೋ ಮುಕ್ತ ಏವೋತ್ತಮಾಶಯಃ||’
೩. ಆತ್ಮೈವೇದಮಗ್ನ ಆಸೀತ್ ಪುರುಷವಿಧಃ ಸೋನುವೀಕ್ಷ್ಯ ನಾನ್ಯದಾತ್ಮನೋಪಶ್ಯತ್|
ಸೋಹಮಸ್ಮೀತ್ಯಗ್ರೇವ್ಯಾಹರತ್ ತತೋಹಂ ನಾಮಾಭವತ್, ತಸ್ಮಾದಪ್ಯೇತರ್ಹ್ಯಾಮಾಂತ್ರಿತೋಹಮಯಮ್ ಇತ್ಯೇವಾಗ್ರ ಉಕ್ಥಾತಾನ್ಯಂ ನಾಮ ಪ್ರಬ್ರೂತೇ ಯದಸ್ಯ ಭವತಿ ಬ್ರಹ್ಮವಾ ಇದಮಗ್ರ ಆಸೀತ್| ಏಕಮೇವ ಬ್ರಹ್ಮ ವಾ ಇದಮಗ್ರ ಆಸೀತ್ ತದಾತ್ಮಾನಮೇವಾವೇದಹಂ ಬ್ರಹ್ಮಾಸ್ಮಿತಿ ತಸ್ಮಾತ್ತತ್ ಸರ್ವಮಭವತ್| ತದ್ಯೋ ಯೋ ದೇವಾನಾ ಪ್ರತ್ಯಬುದ್ಧತ ಸ ಏವ ತದ್ ಭವತ್ ತಥರ್ಷೀಣಾಂ ತಥಾ ಮನುಷ್ಯಾಣಾಮ್| (ಬ್ರ. ಆ)
‘ಅಹಂ ನಾಮ್ನಾ ಚಿದಾಭಾತಿ|’ (ತೇಜೋಬಿಂದು)
‘ಯದ್ಯಪಿ ನಿರ್ಗುಣರೂಪಂ ಮನಸಾ ವಚಸಾಪಿ ಗೋಚರೀ ಕರ್ತುಮ್|
ನ ಭವತ್ಯಪಿ ಸರ್ವೇಷಾಮಹಮಿತ್ಯಂತಃ ಸ್ವಯಂ ಸಮುಲ್ಲಸತಿ|| (ಸ್ವಾನುಭ)
ಅವೇದ್ಯತ್ವೇ ಸತ್ಯಪರೋಕ್ಷಃ| ಆನಂದಾತ್ಮಾ ಪ್ರಿಯೋಹ್ಯಾತ್ಮಾ| ಆತ್ಮಾನಮೇವ ಪ್ರಿಯಮುಪಾಸೀತ್ ಸಯ ಆತ್ಮಾನಮೇವ ಪ್ರಿಯಮುಪಾಸ್ತೇ ನ ಹಾಸ್ಯಪ್ರಿಯಂ ಪ್ರಮಾಯುಕಂ ಭವತಿ| (ಬ್ರ. ಆ.)
‘ಅನ್ಯೇಚ್ಚಛೇಯೋನ್ಯದುತೈವ ಪ್ರೇಯಸ್ತೇ ಉಭೇ ನಾನಾರ್ಥೇ ಪುರುಷ ಸಿ ನೀತಃ|
ತಯೋಃ ಶ್ರೇಯಶ್ಚ ಆದದಾನಸ್ಯ ಸಾಧು ಭವತಿ ಹೀಯತೇಥರ್ಧ್ಯಿ ಉ ಪ್ರೇಯೋವೃಣೀತೇ||
ಶ್ರೇಯಶ್ಚ ಪ್ರೇಯಶ್ಚ ಮನುಷ್ಯಮೇತಸ್ತೋ ಸಂಪರಿತ್ಯ ವಿವಿನಾಸ್ತಿ ಧೀರಃ|
ಶ್ರೇಯೋಹಿ ಧೀರೋಭಿಪ್ರೇಯಸೋ ವೃಣೀತೇ ಪ್ರೇಯೋ ಮಂದೋ ಯೋಗಕ್ಷೇಮಾದ್ ವೃಣೀತೇ||’
‘ಪರಾಚಃ ಕಾಮಾನನುಯಂತಿ ಬಾಲಾಸ್ತೇ ಮೃತ್ಯೋರ್ಯಾಂತಿ ವಿತತಸ್ಯ ಪಾಶಮ್|
ಅಥ ಧೀರಾಃ ಅಮೃತತ್ವಂ ವಿದಿತ್ಯಾ ಧ್ರುವಮಧ್ರುವೇಷ್ವಿಹಂ ನ ಪ್ರಾರ್ಥಯಂತೇ||
‘ನ ಹ್ಯಾಧ್ರುವೈಃ ಪ್ರಾಪ್ಯತ್ತೇ ಹಿ ಧ್ರುವಂ ತತ್’ (ಕಠೋಪನಿಷದ್ದು)
‘ಏತಮೇವಾತ್ಮಾನಂ ವಿದಿತ್ವಾ ಪುತ್ರೇಷಣಾಯಾಶ್ಚ, ವಿತ್ತೇಷಣಾಯಾಶ್ಚ, ದಾರೇಷಣಾಯಾಶ್ಚ ಸ ಸಾಧನೇಭ್ಯೋ ವ್ಯುತ್ಥಾಯವಿದ್ವಾಂಸಃ ಪ್ರವಜಂತೇ|’ (ಬ್ರ. ಅ.)
ಪರೀಕ್ಷ್ಯಲೋಕಾನ್ಕರ್ಮಚಿತಾನ್ ಬ್ರಾಹ್ಮಣೋ ನಿರ್ವೇದಮಾಯಾನ್ನಾಸ್ತ್ಯಕೃತಃ ಕೃತೇನ|’ (ಮುಂಡಕ)
‘ಯೋ ವೈ ಭೂಮಾ ತತ್ಸುಖಮ್| ನಾಲ್ಪೇ ಸುಖಮಸ್ತಿ| ಭೂಮೈವ ಸುಖಮ್| ಭೂಮಾತೇವ| ವಿಜಿಜ್ಞಾಸಿತವ್ಯಃ|’ (ಛಾಂದೋಗ್ಯ)
‘ಯತ್ರ ನಾನ್ಯತ್ಪಶ್ಯತಿ ನಾನ್ಯಚ್ಛೃಣೋತಿ ನಾನ್ಯದ್ವಿಜಾನಾತಿ ಸ ಭೂಮಾಯ ಯತ್ರಾನ್ಯತ್ಪಶ್ಯತ್ಯನ್ಯಚ್ಛೃಣತ್ಯನ್ಯದ್ವಿಜಾನಾತಿ ತದಲ್ಪಮ್| ಯೋ ವೈ ಭೂಮಾ ತದಮೃತಮಥ ಯದಲ್ಪಮ್ ತನ್ಮರ್ತ್ಯಮ್|’ (ಛಾಂದೋಗ್ಯ)
ವಿಮುಕ್ತಸ್ಯ ವಿಮುಚ್ಯತೇ ಖಲು| ಸ್ವೇ ಮಹಿಮ್ನಿ ತ್ವಂ ಸದೈವ ಸ್ಥಿತೋಸಿ ಬ್ರಹ್ಮವಿದಾಪ್ನೋತಿ ಪರಮ್| ಸ ಯೋಹಂ ವೈ ತತ್ಪರಮ್ ಬ್ರಹ್ಮವೇದ ಬ್ರಹ್ಮೈವ ಭವತಿ|’ (ಮುಂಡಕ)
‘ಜಾಗ್ರತ್ಸ್ವಪ್ನಸುಷುಪ್ತ್ಯಾದಿ ಪ್ರಪಂಚಂ ಯತ್ಪ್ರಕಾಶತೇ|
ತದ್ ಬ್ರಹ್ಮಾಹಮಿತಿ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ಸರ್ವಬಂಧೈಃ ಪ್ರಮುಚ್ಯತೇ|| (ಕೈವಲ್ಯ)
‘ಯಥಾ ನದ್ಯಃ ಸ್ಯಂದಮಾನಾಃ ಸಮುದ್ರೇಸ್ತಂ ಗಚ್ಛತಿ ನಾಮರೂಪೇ ವಿಹಾಯ|
ತಥಾ ವಿದ್ವಾನ್ನಾಮರೂಪಾದ್ವಿಮುಕ್ತಃ ಪರಾತ್ಪರಂ ಪುರುಷಮುಪೈತಿ ದಿವ್ಯಮ್|| (ಮುಂಡಕ)
‘ಏವಜ್ಜೈಯಂ ನಿತ್ಯಮೇವಾತ್ಮಸಂಸ್ಥಮ್ ನಾತಃ ಪರಂ ವೇದಿತವ್ಯಂ ಹಿಕಿಂಚಿತ್||(ಶ್ವೇತಾ)
‘ಯಲ್ಲಾಭಾನ್ನಾಪರೋ ಲಾಭೋ ಯತ್ಸುಖಾನ್ನಾಪರಂ ಸುಖಮ್| ಯಜ್ಜ್ಞಾನಾನ್ನಾಪರಂ ಜ್ಞಾನಂ ತದ್ ಬ್ರಹ್ಮೌತ್ಯವಾಧಾರಯ||
‘ಘಟಾಕಾಶಂ ಮಹಾಕಾಶಂ ಇವಾತ್ಮಾನಂ ಪರಾತ್ಮನಿ|
ವಿಲಾಪ್ಯಾಖಂಡಭಾವೇನ ತೂಷ್ಣೀಂ ಭವ ಸದಾ ಮುನೇ|| ||ಇತಿ ಶಮ್||
ಮಾಸ್ತ್ವತ್ರಾಗಮನಮಿದಾನೀಮ್| ಅತ್ರ ಸರ್ವ ಸಮೃದ್ಧಿರಪಿ ಜಲಮ್ ಚ ವಾಯುಃ ನಾರೋಗ್ಯಾಯ ಭವತಃ| ಯದಾ ತಸ್ಮಿನ್ಪ್ರಾಂತೇ ಆಗಮನಂ ಭವಿಷ್ಯತಿ ಸಹಜತಯೈವ ದರ್ಶನಲಾಭೋಪಿ ಸ್ಯಾತ್|
ಅನೇನೋಪದೇಶೇನ ತವ ಮನಸಃ ಶಾಂತಿರ್ಭವೇದಿತಿ ತ್ಯಾಶಾಸೈಆಶಾಸೇ|
‘ಸರ್ವೇಪಿ ಸುಖಿನಃ ಸಂತು ಸರ್ವೇ ಸಂತು ನಿರಾಮಯಾಃ|
ಸರ್ವೇ ಭದ್ರಾಣಿ ಪಶ್ಯಂತು ಮಾ ಕಶ್ಚಿದ್-ದುಃಖಮಾಪ್ನುಯಾತ್||’
ತ್ವದೀಯಾತ್ಮರೂಪ
ಶ್ರೀಧರ
ಪತ್ರ ಪ್ರೇಷಿತ ಕಾಲಃ ಅಧಿಕ ಶ್ರಾವಣಃ|