ನಿನ್ನ ದಾರಿಯ ಬೆಳಗುವ ದೀವಟಿಗೆಯಲ್ಲ
ಮುಡಿಯೇರಿ ಚೆಲ್ಲುವ ರತ್ನಪ್ರಭೆಯಲ್ಲ
ಹಿತವೆನಿಸುವಂತೆ ಪೂಸಿದ ಸುಗಂಧವಲ್ಲ
ಕೊರಳನಪ್ಪಿದ ಹಾರದ ಚೆಲುವ ಹೂವಲ್ಲ
ದಾರಿಯ ಬದಿಯ ಅನಾಮಿಕ ತರು ನಾನು
ನನ್ನ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಸುಳಿದರೆ ನೀನು
ಕಣ್ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳುವೆ ನಿನ್ನ ಬಿಂಬ
ಪಥಶ್ರಾಂತನಾಗಿ ಬಂದರೆ ನೆರಳಾಗುವೆ ,
ಬೀಸುವೆ ಕೊಂಬೆ ಕೈಗಳ ಚಾಮರ
ನೀ ಸರಿದ ನಂತರ ತಳೆಯುವೆ ಪದರಜವ
ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಗಾಳಿ ಗೆಳೆಯನ ಬೇಡಿ
ಪ್ರಭೂ , ಒಮ್ಮೆ ದಯಮಾಡು……
•ಗೋವಿಂದ ಹೆಗಡೆ